Ruska słonina

Po pracowitej niedzieli nastał wieczór. Wpadła sąsiadka. I z jej ust wyjęłam przepis, który wam tu zamieszczam.

Solona słonina

Kupić na targu prosiaczka, najlepiej dwa, bo się wtedy dobrze chowają. Tuczyć kabana przez rok. Osypką z owsa i żyta, kartoflami z parnika i innymi resztkami (np. serwatką i maślanką). Od czasu do czasu przepędzać go, żeby miał ruch. 

Od ruchu słonina przerasta mięsem i daje smakowity boczek. Ale my tu o słoninie, a nie o boczku...

Roczny kaban ma 300-400 kg wagi i słoninę na palec grubą (ok. 10 cm). Takiej nie da się kupić w sklepie. Rynek polski zdominowały wieprze modyfikowane, które w słoninę wcale nie obrastają. Żeby spróbować trzeba przyjechać na wschód.
Zarżniętego wieprza opala się wiechciami słomy, broń Boże nad gazem (bo skórka wtedy śmierdzi, zamiast dawać aromat). Skóra wtedy sama odchodzi od tłuszczu.
Słoninę po odparowaniu połci w stodole przycina się do kształtu naczynia, w którym ma być ułożona, a układa warstwami jedna na drugiej. Niektórzy jeszcze wkładają ją, jako dawniej bywało, do specjalnej dębowej lub jesionowej skrzynki. Można też do kamionki albo zwykłego garnka lub wiadra.

Przycięte połcie słoniny soli się z każdej strony sowicie solą kamienną niejodowaną wymieszaną z ulubionymi ziołami. Może być to czosnek, majeranek, pieprz albo czerwona papryka (byle nie za ostra). Układa jeden na drugim i na koniec przykrywa ściereczką lnianą, żeby słonina oddychała.

Przechowuje się całość w chłodnej komorze (na zachodzie spiżarnią zwanej), albo w sklepie (to piwnica zewnętrzna, ziemią osypana, z dobrą wentylacją). Po dwóch-trzech tygodniach słonina jest zdatna do jedzenia. Choć w dobrych dla siebie warunkach potrafi przetrwać wiele miesięcy, a im starsza tym smaczniejsza się robi. W pełni dojrzała daje się nieomal rozsmarowywać na chlebie!

Kroić w cieniutkie plastry, podawać na talerzyku, w sąsiedztwie kromek swojskiego chleba. Oczywiście do swojskiej nalewki, zagryzając kiszonym ogórkiem, we własnym warzywniaku uchowanym.

Jedna uwaga: jeśli zacznie się już kroić połeć słoniny, to trzeba później napoczętą resztę wsadzić do lodówki lub zamrozić, bo w komorze lub piwnicy przejmuje w siebie dziwne zapachy.