Bezcenność

Ceny płodów rolnych są od czapy. Cywilizacja zepsuła proste i uczciwe relacje cenowe, tworząc masową taniochę i deprawując tym potencjalnych klientów. Nic się nie przekłada na rzeczywistość.
Jaja od wiejskiej kury, karmionej pszenicą i kartoflami, swobodnie chodzącej po podwórku i mieszkającej w kulturalnym kurniku, w naszej okolicy kosztują na targu 10 złotych za kilogram. Na kilogram wchodzi 15-16 jaj, zależnie od ich wielkości i wagi.
Idą święta wielkanocne, które po raz pierwszy od dłuższego czasu wypadają w tym roku w jednym terminie, katolickie i prawosławne. Popyt więc się zwiększył i stale zwiększa. Są też przypadki, że baby i za 12 złotych upchną kilo jaj. To akurat dobra cena, dwukrotnie wyższa od tej w sklepie. Ale czas prosperity jest krótki. Po świętach pewnie nie będzie tylu chętnych na dobre jedzenie, ludzie znów przerzucą się na marketowe sztuczne jaja (w podobnym sensie jak sztuczny miód).
W zeszłym roku kilogram jaj kosztował 8 złotych. W tym może pozostanie ta dziesiątka, kto wie.
Na wsi problemem jest zbyt. Sprzedaż jest niegwarantowana. Raz ktoś kupi, dwa razy nie. Jaja zatem rozdaje się rodzinie albo znajomym za darmo. Bo szkoda, żeby się psuły. I tacy ludzie, przeważnie mieszkający w mieście są znarowieni. Uważają, że jajo samo się znosi, a kura sama się żywi i że to nic nie kosztuje. Gdy powiesz komuś znajomemu z Miasta cenę 10 złotych (nie daj Bóg 12!) to się skrzywi, może i kupi, ale już więcej nie zechce tego zrobić, bo uważa, że to zdzierstwo.
W rezultacie trzyma się mniejszą ilość kur, niż można by, dla innych. I wysoka cena musi trwać. A ci inni sami skazują się na sztuczne, coraz bardziej zatrute jedzenie.
Wnioskuję: jaja od moich kurek są bezcenne. Podobnie mleko kozie, sery i mięso. BEZ-CEN-NE, panjatno?