Różne smaki

Stanęła konstrukcja pod ścianki łazienkowe. I skończony został sufit na poddaszu.
Na obiad przygotowałam befsztyki z koźlęciny. Przed podaniem najpierw spytałam majstrów, czy nie boją się zjeść. Nie przestraszyli się. I zjedli ze smakiem.
- Gdybym nie wiedział, nigdy bym nie pomyślał, że to mięso z kozła - orzekł majster.
Byłam ciekawa, czy będzie miało aromat. Specyficzny zapach niektórych kozłów, zwłaszcza mających więcej, niż 12 miesięcy pozostaje w mięsie i dla osób nieprzyzwyczajonych może wydawać się nawet lekko odstręczający. Nam trafił się taki super-hiper-capek za pierwszym razem. Fakt, że nie został prawidłowo ubity, bo wynajęty masarz okazał się być totalnym idiotą przy koźle, i pewnie to wpłynęło na zapach i smak mięsa. Późniejsze były już oprawiane prawidłowo. I efekt o wiele lepszy.
Co do starszych, niż rok to wiem z opowieści, że nie są zjadliwe, właśnie z powodu silnego odoru. Jednak podobno można je wytrzebić kilka miesięcy przed egzekucją i tym polepszyć smak mięsa. Nie wiem, nie praktykowałam w hodowli. Trzebienie kosztuje i sprawia, że wraz z zapłatą za ubicie nie opłaca się tego robić.
Tak poza tym jest to soczyste chude mięso o czerwonej barwie, świetnie nadające się np. na befsztyki. Ma smak mocno zbliżony do delikatnej cielęciny. A jeśli trafi się koźli aromacik to tylko dodaje mu specjalności.
Przy czym dodam, że w porównaniu z baranim "czadem" to nawet aromatyczna koźlęcina jest łatwiejsza do przełknięcia od baraniny. Można go nieco zmniejszyć mocząc świeże mięso po ubiciu w wodzie z lekką domieszką octu. Albo marynując w przeddzień mięsny kawałek w mleku lub mocząc w zwykłej wodzie.

Na 16.00 stawiłyśmy się w GOKu na cotygodniowym spotkaniu kulinarnym. Tym razem zabrała się z nami samochodem pani Marusia i pani Nina. Kobiety na wiosce rozkręcają się jednym słowem i były wdzięczne za mozliwość wyrwania się z nudnej codzienności ku ludziom.
W sumie przyszło tym razem 12 osób. Uczyliśmy się przyrządzać leniwe pierogi, zwykłe kopytka (bo zostało ziemniaków) oraz kotlet z kapusty z farszem grzybowym a la schabowy. Na koniec przy herbacie popsioczyliśmy na politykę, ustaliliśmy temat następnego spotkania i wio! do domu. W przenikliwie zimnym wietrze zacinającym śniegiem.