Pokaz tkania

Dzisiaj odbył się w naszej zagrodzie kolejny, już trzeci pokaz. Tym razem tkania na krosnach.

Przybyły dziewczynki z opiekunkami z miasteczka oraz sąsiad z Polesia. I zaczęła się zabawa w tkanie chodnika.

Oto scena, którą ujrzałam wchodząc do "szkółki ginącego rzemiosła", urządzonej na chwilę w chatce dziadka.

(Obróbki okna i drzwi z framugą tj. zaokrąglenia, przybyły niedawno).

Nauczycielką stała się pani Wiera, która zaczęła tkać chodnik, dzieląc się pewnymi szczegółami i zasadami pracy, znanymi jej od dziecka. Nauczyła się bowiem tkania od swojej mamy.

Kiedy dzieci z opiekunkami odjechały, pierwej po pilnej pracy obejrzawszy z ciekawością pasące się stada owiec i kóz na naszej wiosce, rowerami, bo połączone to było z wycieczką plenerową, zjawili się nowi goście i nowe chętne do zapoznania się ze starożytną sztuką tkania na krosnach. Aż z samej Ameryki i Albionu. Jak widać nasza znajoma polska amerykanka poczuła wenę, i powiem, że ruchy, które wykonywała znamionowały specjalistkę, chyba z poprzedniego życia.

I towarzysząca jej osoba, którą pewnie niektórzy rozpoznają rodem z innego bloga... Świeża Podlasianka, nowa sąsiadka z drugiej wsi. Nie omieszkała wpleść w powstający chodnik swojego rządka.

Swoją drogą tyle właśnie udało się dzisiaj wyprodukować chodniczka rękami różnymi, dzieci wybierały kolory według własnego gustu i tkały tyle, ile chciały.