Dorastanie planów

Żeby nie było, że nic się nie dzieje, daję dowód, że jednak dzieje się... Oto Klusio vel Łazanek z drugiego imionka, rośnie i uczy się życia od dorosłych członków swej kociej rodziny. Na zdjęciu ze starszym bratem, Jaśkiem.

No, i materiały na piec chlebowy zaplanowany w pomieszczeniu starego spichlerzyka zostały sprowadzone. Z kaflarni siemiatyckiej i ze sklepu z akcesoriami piecowymi, czyli całe potrzebne żelastwo, typu płyta z fajerkami, drzwiczki, ruszta, szybry, haczyki. Czekają na majstra, który już trzy razy przesuwał termin, jak to na Podlasiu. Miejsce wydobycia gliny, dzięki życzliwej pomocy miejscowych jest namierzone i rozpoznane kierunki. Piasek mamy w dostatku na miejscu.

Poza tym czas spędzamy na przetwarzaniu zbiorów. Jabłka są już w skupie po 15 groszy i zdecydowałyśmy się zaprzestać sprzedaży po tej cenie. Pierwszy cydr przeszedł już debiut na spotkaniu towarzyskim i wypadł całkiem dobrze. Winko porzeczkowe dostało nowy zapas cukru, bo mocno wytrawne się zrobiło, ale najważniejsze, że nie zamieniło się w ocet. Robimy i zajadamy się przy okazji musem jabłkowym. Z dodatkiem galaretki cytrynowej, według przepisu od Marty z trzeciej wsi (dzięki!). No, i jeszcze grzyby oczywiście. Tutejsi biegają po lesie z wielkim zbierackim zacięciem. Dla przykładu powiem, że nasz wioskowy Sławko potrafi nazbierać 9 kilogramów samych prawdziwków w ciągu dnia. Podlechici mają zbieractwo we krwi, jak mówię.