Ostatkowe to i owo

Zimno odpuszcza. Trochę pada czasem, ale na Podlasiu od początku było sporo śniegu, chyba odmiennie od reszty Polski (sądząc ze zdjęć na zalinkowanych blogach z innych miejsc w kraju, bo inaczej - z braku tv - nie mogę tego stwierdzić), więc niczego to nie zmienia. Wieje z południowego zachodu, a to niesie ciepło i wilgoć.
Kurom od razu wraca nieśność. Ja zaś mogę nieco krócej palić w c.o.
Większość tych zimowo-wakacyjnych dni spędzam na odczytywaniu opisu przyszłych wydarzeń w Europie w tekstach prozą Nostradamusa i tu parę ciekawych szczegółów znowu odkryłam. Boskowolny np. w równoległym wpisie zastanawia się w imię jakiego hasła lud miałby teraz rzezać "szlachtę". Hm, francuski prorok z pewnym dowcipem (tak, był to błyskotliwie dowcipny i inteligentny pisarz, wbrew temu jak go przeinaczyli opętani tłumacze) wspomina, że pod koniec czasów będą napierdzielać się (to moje słowa, on to ujął grzeczniej) nie tylko obce mniejszości z tubylcami, ale także wegetarianie i ekolodzy z rasistami i faszystami (zapewne mięsożernymi, he). Wniosek: wszelkie ideologie mogą łatwo, w odpowiednim momencie kryzysu, ruszyć sobie do gardeł. Dlatego tak niebezpieczne jest każde ideowe nakręcenie, nawet jeśli jest nim tylko kultywowanie jakiejś określonej diety! Pamiętajcie o tym!
Myślę, że tworzenie trendów i mód dietetycznych bardzo podstępnie służy rozbiciu poczucia wspólnoty po dawnemu rozumianej tożsamości narodu, takiego czy innego. Nie na darmo na początku bogowie dali każdej rasie jej własną religię z zalecaniem co może jeść, a czego nie, bo jest święte bądź wyklęte (he, po francusku to jeden wyraz, oznaczający jednocześnie poświęcenie i prześwięcenie, wyklęcie i zaklęcie)... Jak już się uda monolit rozbić, to wystarczy napuścić rozbite kawałki na siebie i same się wykończą, bez udziału ni potrzeby ingerencji z zewnątrz.
Swoją drogą niektóre hasła wegetariańskie wyglądają i brzmią makabrycznie. Np. syczące wężowym jadem polecenie, abym zjadła sssswojego pssssa, albo plakat przedstawiający ludzką stopę zapakowaną jako mięsko z supermarketu... Mam wrażenie, że to gada coś wypartego w podświadomość takiego obrońcy zwierząt czy natchnionego autora owego dzieła, bo przecież najłagodniejsi w świecie wegetarianie to tworzą i z lubością sobie przesyłają. Nie z jakąś grozą i napominaniem, ale dziką satysfakcją i przejmującym do szpiku kości rozkosznym wstrętem, do mięsożerców oczywiście! Mam nadzieję, że nie jest to wyparty kanibalizm, ale kto wie? Bo, jeśli ruszą do owej "śmiertelnej wojny" (jak nazwał owo napierdzielanie się Mistrz z Salon), to przecież będą musieli rzezać mięsożernych, choćby w obronie własnej i krew się poleje... logiczne, prawda?
Ale daję już spokój dociekaniom psychoanalitycznym i profetycznym. Bo zapisać tu muszę, że pojawiło się niewielkie ożywienie towarzyskie z okazji ostatków.

Natchnione przez naszą sąsiadkę, która pierwsza je zaczęła robić (były przepyszne!), zaczęłyśmy smażyć pączki. I wczoraj nawet się przydały w większym gronie. Które nie o wojnie, ani nie o kryzysie, ale o podróżach po świecie sobie gwarzyło spokojnie przy jadle i napoju do późnej nocki. I nie było niesnasek pomiędzy wegetarianami i mięsożercami, bo potrawy były typu "dla każdego coś miłego", bez wyśmiewania jednych przez drugich. Przy stole zaś siedzieli równo Podlasiacy z Piotrkowiaczką z Warszawiakami, Ukraińcami oraz praktykujący i niepraktykujący katolicy, astrolog i prawosławni. Opowieści zaś swobodnie krążyły od Nowego Jorku przez Odessę po Manchatan i Bronks na naszej wiosce, zahaczywszy od niechcenia o zieloną Etiopię, Mongolię (azjatyckich szamanów i podlaskich szeptunów) po Chińczyków genetycznie o słabej głowie, Nepal i Japończyków pijących wódki na wysokości 25 procent. Daje się? Daje! Bez tworzenia enklaw i nudnych specjalizacji.
Co do mnie, nigdy w życiu nie wychynęłam poza granice polskie, po części z przekonania, po części z lenistwa. Chyba nadmierne podróżowanie w poprzednim życiu nieco mnie wtedy zmęczyło. Tym niemniej podróżuję nieustannie w czasie i przestrzeni, tam i tu, stąd wtedy, stamtąd kiedyś, jak widać.