Wiosenne uwagi

Jeszcze jedną anomalią tej wiosny, dużo - nie tylko moim zdaniem - większą od wielu zimnych nocy spowalniających wzrost zieloności, jest prawie kompletny BRAK KOMARÓW... Najstarsi ludzie na wiosce nie pamiętają takiego roku. Maj bez dorocznego masowego wylęgu widliszka, cud! Dziwią się leśni ludzie, dziwią wędkarze i rolnicy. I nikt nie wie co wpłynęło na taką komarzą bezpłodność.
Co prawda Jerzy i jego żona, nocujący niedawno u nas stwierdzili, że komary ostały się w Puszczy Białowieskiej i dały im się tam podczas wycieczki we znaki tak, jak Pan Bóg przykazał, to jednak nie jesteśmy aż tak daleko od Puszczy, której obrzeża zaczynają się już za Czeremchą, żeby się całym zjawiskiem nie niepokoić.
Za to kąsały w zamian, choć nie aż tak licznie i mocno, meszki, które pewnie rozmnożyły się w dwójnasób. A w fazie niemowlęcej potrafią przenikać przez oczka moskitiery, co sprawiało, że budziłam się z rękami i twarzą w czerwonych, swędzących i piekących krostkach. Teraz wydaje mi się ten nalot ustawać, na rzecz much i muchowatych, które pojawiają się zwyczajnie wraz z porą letnią.

Kaczęta zamieniają się już w opierzone kaczuchy. Sprzedawca okazał się kłamcą. Żadna nie ma nawet czarnej plamki na sobie i nie przypomina w niczym francuskiej kaczki. Biała moim zdaniem pekińska. Nam to jednak po nic, jakiej są rasy, bo i tak wszystkie pójdą do garnka. Tym niemniej stwierdzam, że gatunki blaszkodziobe są zabawne i w naszym rozległym obejściu dobrze się komponujące, zatem pewnie nie będzie to jedyna nasza hodowla kwaczącego drobiazgu. Jest to ptactwo wędrowne, które potrafi zniknąć na kilka godzin całkiem z oczu, idąc swoim kołyszącym kroczkiem równym rządkiem jedno za drugim, by skryć się gdzieś w zakamarkach koziej zagrody, sadu lub nawet lasu. Karmię je ziemniakami gotowanymi z dodatkiem żyta i tłuczonymi z twarogiem, zsiadłym mlekiem, serwatką, jajem na twardo lub inszymi resztkami jedzenia. Zjadają też ziarno owsa, gdy czasem zabraknie karmy. Po wypierzeniu się zresztą mają mniejszy apetyt i rzadziej trzeba im napełniać michę.

Ostatnie ulewne nocne deszcze skłoniły Anię do zakupu 200-litrowej beczki na deszczówkę. Szkoda, aby nasze dachy nie pracowały dodatkowo na rzecz podlewania ogródka i pojenia zwierząt.
Poza tym stwierdzam, że nowe poletko nawet rodzi, czemu sprzyjają ostatnie deszcze, ale potrzebuje ogrodzenia od strony lasu. Ziemniaki już są częściowo zryte i wyjedzone przez dziką świnię, która nawet pobliża drogi się nie lęka. Właściwie zasiałyśmy i zasadziłyśmy ten skrawek ziemi próbnie, aby się przekonać. No, to się przekonujemy.